ما برای رسیدن به خواسته ها مون نیاز به دو نوع تلاش داریم.
1) تلاش جسمی
2) تلاش ذهنی
با تلاش جسمی ما به سمت هدف گام برمی داریم.با تلاش ذهنی هدف رو مثل آهنربا به سمت خودمون می کشیم.وقتی این دو تلاش کنار هم قرار بگیرن مثل این است که طنابی رو ببندم دور کمر شخصی و در حالی سر طناب رو میکشم به سمت خودم، خودم هم به سمت او حرکت کنم.
هم من به سمت او برم و هم او رو به سمت خودم بکشم.خوب این جوری خیلی سریع میتونیم به خواسته برسیم و سرعت رسیدن ما به هدف بسیار زیاد میشه. تصویر سازی ذهنی از نوع تلاش ذهنی است
تلاش جسمی سخت تر است یا ذهنی؟
تلاش جسمی خیلی سخت تر است.
و چقدر تاسف انگیزه دوستانی که تلاش سخت جسمی رو انجام میدن ولی با ذهن منفی!
روزی ده ساعت درس میخونه برای کنکور و بعد میگه "من که میدونم قبول نمیشم"!
روزی دو مشت دارو میخوره و بد میگه "من که می دونم خوب نمیشم"!
متاسفانه خیلی از آدم ها در ذهنشون:
- طلاق بازی می کنند.
- ورشکسته شدن بازی میکنن.
- خودشون رو پشت میله های زندان می بینند.
و اینها بیچاره می کنند خودشون رو و درد سر ها رو برای خودشون خلق می کنن.
دوست من در تصویر سازی ذهنی ما گاهی برای چیزی تصویر سازی می کنیم که نیاز به فراگیری و تمرین دارد.